< Reconstruction:Proto-Celtic
Reconstruction:Proto-Celtic/sannati
Proto-Celtic
Etymology
From Proto-Indo-European *senh₂- (“to reach, find, attain”).[1]
Inflection
| Athematic h₂-root nasal-infix present, suffixless preterite | ||||
|---|---|---|---|---|
| Active voice | ||||
| Present | Imperfect | Future | Preterite | |
| 1st singular | *sannāmi | *sannamam | *sisnāsū | *sesona |
| 2nd singular | *sannāsi | *sannatās | *sisnāsesi | *sesonas? |
| 3rd singular | *sannāti | *sannato | *sisnāseti | *sesone |
| 1st plural | *sannamosi | *sannamo | *sisnāsomosi | *sesonmo |
| 2nd plural | *sannatesi | *sannastē | *sisnāsetesi | *sesone |
| 3rd plural | *sannanti | *sannanto | *sisnāsonti | *sesonar |
| Pres. subjunctive | Past subjunctive | Imperative | ||
| 1st singular | *sanasū | ? | — | |
| 2nd singular | *sanasesi | ? | *sannā | |
| 3rd singular | *sanaseti | ? | *sannātou | |
| 1st plural | *sanasomosi | ? | *sannamos | |
| 2nd plural | *sanasetesi | ? | *sannate | |
| 3rd plural | *sanasonti | ? | *sannantou | |
| Passive voice | ||||
| Present | Imperfect | Future | Preterite | |
| 1st singular | *sannār | — | *sisnāsūr | — |
| 2nd singular | *sannātar | — | *sisnāsetar | — |
| 3rd singular | *sannātor | ? | *sisnāsetor | — |
| 1st plural | *sannammor | — | *sisnāsommor | — |
| 2nd plural | *sannadwe | — | *sisnāsedwe | — |
| 3rd plural | *sannantor | ? | *sisnāsontor | — |
| Pres. subjunctive | Past subjunctive | Imperative | ||
| 1st singular | *sanasūr | — | — | |
| 2nd singular | *sanasetar | — | — | |
| 3rd singular | *sanasetor | — | — | |
| 1st plural | *sanasommor | — | — | |
| 2nd plural | *sanasedwe | — | — | |
| 3rd plural | *sanasontor | — | — | |
| Declension of the past participle | |||
|---|---|---|---|
| masculine | singular | dual | plural |
| nominative | *snatos | *snatou | *snatoi |
| vocative | *snate | *snatou | *snatoi |
| accusative | *snatom | *snatou | *snatoms |
| genitive | *snatī | *snatous | *snatom |
| dative | *snatūi | *snatobom | *snatobos |
| instrumental | *snatū | *snatobim | *snatobis |
| feminine | singular | dual | plural |
| nominative | *snatā | *snatai | *snatās |
| vocative | *snatā | *snatai | *snatās |
| accusative | *snatam | *snatai | *snatams |
| genitive | *snatās | *snatous | *snatom |
| dative | *snatai | *snatābom | *snatābos |
| instrumental | *? | *snatābim | *snatābis |
| neuter | singular | dual | plural |
| nominative | *snatom | *snatou | *snatā |
| vocative | *snatom | *snatou | *snatā |
| accusative | *snatom | *snatou | *snatā |
| genitive | *snatī | *snatous | *snatom |
| dative | *snatūi | *snatobom | *snatobos |
| instrumental | *snatū | *snatobim | *snatobis |
Derived terms
- *dī-kom-sesone (preterite-present)
- Old Irish: do·coissin
Descendants
- Old Irish: seinnid
Related terms
- *sonīti (o-grade causative)
- Gaulish: soniti
- >? Celtiberian: uerzoniti
References
- Matasović, Ranko (2009) “*san-na-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 323
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.