adiutabilis
Latin
Etymology
From adiūtāre, adiūtō + -bilis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ad.i̯uːˈtaː.bi.lis/, [äd̪i̯uːˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ad.juˈta.bi.lis/, [äd̪juˈt̪äːbilis]
Adjective
adiūtābilis (neuter adiūtābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adiūtābilis | adiūtābile | adiūtābilēs | adiūtābilia | |
| Genitive | adiūtābilis | adiūtābilium | |||
| Dative | adiūtābilī | adiūtābilibus | |||
| Accusative | adiūtābilem | adiūtābile | adiūtābilēs adiūtābilīs |
adiūtābilia | |
| Ablative | adiūtābilī | adiūtābilibus | |||
| Vocative | adiūtābilis | adiūtābile | adiūtābilēs | adiūtābilia | |
Further reading
- adiutabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.