gistervan
Old Dutch
Inflection
Conjugation of gistervan (strong class 3)
| infinitive | gistervan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | gistervu | gistarf |
| 2nd person singular | gistervis, gistervist | gisturvi |
| 3rd person singular | gistervit | gistarf |
| 1st person plural | gistervon | gisturvun |
| 2nd person plural | gistervet | gisturvut |
| 3rd person plural | gistervunt | gisturvun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | gisterve | gisturvi |
| 2nd person singular | gisterves, gistervest | gisturvis, gisturvist |
| 3rd person singular | gisterve | gisturvi |
| 1st person plural | gisterven | gisturvin |
| 2nd person plural | gistervet | gisturvit |
| 3rd person plural | gistervent | gisturvint |
| imperative | present | |
| singular | gisterf | |
| plural | gistervet | |
| participle | present | past |
| gistervandi | gisturvon | |
Descendants
- Middle Dutch: gesterven
Further reading
- “gistervan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.