lazacaim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɒzɒt͡sɒjim]
- Hyphenation: la‧za‧ca‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | lazacaim |
| accusative | — | lazacaimat |
| dative | — | lazacaimnak |
| instrumental | — | lazacaimmal |
| causal-final | — | lazacaimért |
| translative | — | lazacaimmá |
| terminative | — | lazacaimig |
| essive-formal | — | lazacaimként |
| essive-modal | — | lazacaimul |
| inessive | — | lazacaimban |
| superessive | — | lazacaimon |
| adessive | — | lazacaimnál |
| illative | — | lazacaimba |
| sublative | — | lazacaimra |
| allative | — | lazacaimhoz |
| elative | — | lazacaimból |
| delative | — | lazacaimról |
| ablative | — | lazacaimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | lazacaimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | lazacaiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.