osądzić

See also: osadzić

Polish

Etymology

From o- +‎ sądzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧są‧dzić

Verb

osądzić pf (imperfective osądzać)

  1. (transitive) to judge, to pass judgment on
  2. (transitive, law) to try (a case or a defendant)

Conjugation
Conjugation of osądzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osądzić
future tense 1st osądzę osądzimy
2nd osądzisz osądzicie
3rd osądzi osądzą
impersonal osądzi się
past tense 1st osądziłem,
-(e)m osądził		 osądziłam,
-(e)m osądziła		 osądziłom,
-(e)m osądziło		 osądziliśmy,
-(e)śmy osądzili		 osądziłyśmy,
-(e)śmy osądziły
2nd osądziłeś,
-(e)ś osądził		 osądziłaś,
-(e)ś osądziła		 osądziłoś,
-(e)ś osądziło		 osądziliście,
-(e)ście osądzili		 osądziłyście,
-(e)ście osądziły
3rd osądził osądziła osądziło osądzili osądziły
impersonal osądzono
conditional 1st osądziłbym,
bym osądził		 osądziłabym,
bym osądziła		 osądziłobym,
bym osądziło		 osądzilibyśmy,
byśmy osądzili		 osądziłybyśmy,
byśmy osądziły
2nd osądziłbyś,
byś osądził		 osądziłabyś,
byś osądziła		 osądziłobyś,
byś osądziło		 osądzilibyście,
byście osądzili		 osądziłybyście,
byście osądziły
3rd osądziłby,
by osądził		 osądziłaby,
by osądziła		 osądziłoby,
by osądziło		 osądziliby,
by osądzili		 osądziłyby,
by osądziły
impersonal osądzono by
imperative 1st niech osądzę osądźmy
2nd osądź osądźcie
3rd niech osądzi niech osądzą
passive adjectival participle osądzony osądzona osądzone osądzeni osądzone
anterior adverbial participle osądziwszy
verbal noun osądzenie

Further reading
  • osądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osądzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.