pogderać

Polish

Etymology

From po- +‎ gderać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈɡdɛ.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛrat͡ɕ
  • Syllabification: po‧gde‧rać

Verb

pogderać pf

  1. (intransitive, colloquial) to grumble for some time, to squawk for some time

Conjugation
Conjugation of pogderać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pogderać
future tense 1st pogderam pogderamy
2nd pogderasz pogderacie
3rd pogdera pogderają
impersonal pogdera się
past tense 1st pogderałem,
-(e)m pogderał		 pogderałam,
-(e)m pogderała		 pogderałom,
-(e)m pogderało		 pogderaliśmy,
-(e)śmy pogderali		 pogderałyśmy,
-(e)śmy pogderały
2nd pogderałeś,
-(e)ś pogderał		 pogderałaś,
-(e)ś pogderała		 pogderałoś,
-(e)ś pogderało		 pogderaliście,
-(e)ście pogderali		 pogderałyście,
-(e)ście pogderały
3rd pogderał pogderała pogderało pogderali pogderały
impersonal pogderano
conditional 1st pogderałbym,
bym pogderał		 pogderałabym,
bym pogderała		 pogderałobym,
bym pogderało		 pogderalibyśmy,
byśmy pogderali		 pogderałybyśmy,
byśmy pogderały
2nd pogderałbyś,
byś pogderał		 pogderałabyś,
byś pogderała		 pogderałobyś,
byś pogderało		 pogderalibyście,
byście pogderali		 pogderałybyście,
byście pogderały
3rd pogderałby,
by pogderał		 pogderałaby,
by pogderała		 pogderałoby,
by pogderało		 pogderaliby,
by pogderali		 pogderałyby,
by pogderały
impersonal pogderano by
imperative 1st niech pogderam pogderajmy
2nd pogderaj pogderajcie
3rd niech pogdera niech pogderają
anterior adverbial participle pogderawszy
verbal noun pogderanie

Further reading
  • pogderać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogderać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.