popędzić

Polish

From po- +‎ pędzić.

popędzić pf (imperfective popędzać)

(transitive) to drive (compel to move in a particular direction), to herd
Synonym: zagonić
(transitive) to prod, to chivy, to hurry
Synonyms: ponaglić, przynaglić, pogonić, pospieszyć
(intransitive) to flit, to dash, to nip
Synonym: pobiec

Conjugation of popędzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popędzić
future tense	1^st	popędzę			popędzimy
	2^nd	popędzisz			popędzicie
	3^rd	popędzi			popędzą
	impersonal	popędzi się
past tense	1^st	popędziłem, -(e)m popędził	popędziłam, -(e)m popędziła	popędziłom, -(e)m popędziło	popędziliśmy, -(e)śmy popędzili	popędziłyśmy, -(e)śmy popędziły
	2^nd	popędziłeś, -(e)ś popędził	popędziłaś, -(e)ś popędziła	popędziłoś, -(e)ś popędziło	popędziliście, -(e)ście popędzili	popędziłyście, -(e)ście popędziły
	3^rd	popędził	popędziła	popędziło	popędzili	popędziły
	impersonal	popędzono
conditional	1^st	popędziłbym, bym popędził	popędziłabym, bym popędziła	popędziłobym, bym popędziło	popędzilibyśmy, byśmy popędzili	popędziłybyśmy, byśmy popędziły
	2^nd	popędziłbyś, byś popędził	popędziłabyś, byś popędziła	popędziłobyś, byś popędziło	popędzilibyście, byście popędzili	popędziłybyście, byście popędziły
	3^rd	popędziłby, by popędził	popędziłaby, by popędziła	popędziłoby, by popędziło	popędziliby, by popędzili	popędziłyby, by popędziły
	impersonal	popędzono by
imperative	1^st	niech popędzę			popędźmy
	2^nd	popędź			popędźcie
	3^rd	niech popędzi			niech popędzą
passive adjectival participle		popędzony	popędzona	popędzone	popędzeni	popędzone
anterior adverbial participle		popędziwszy
verbal noun		popędzenie