spracować

Polish

From s- +‎ pracować.

spracować pf

(reflexive with się) to labour (to toil, to work, to exhaust oneself)
Synonyms: napracować się, narobić się, przepracować się, urobić się

Conjugation of spracować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spracować
future tense	1^st	spracuję			spracujemy
	2^nd	spracujesz			spracujecie
	3^rd	spracuje			spracują
	impersonal	spracuje się
past tense	1^st	spracowałem, -(e)m spracował	spracowałam, -(e)m spracowała	spracowałom, -(e)m spracowało	spracowaliśmy, -(e)śmy spracowali	spracowałyśmy, -(e)śmy spracowały
	2^nd	spracowałeś, -(e)ś spracował	spracowałaś, -(e)ś spracowała	spracowałoś, -(e)ś spracowało	spracowaliście, -(e)ście spracowali	spracowałyście, -(e)ście spracowały
	3^rd	spracował	spracowała	spracowało	spracowali	spracowały
	impersonal	spracowano
conditional	1^st	spracowałbym, bym spracował	spracowałabym, bym spracowała	spracowałobym, bym spracowało	spracowalibyśmy, byśmy spracowali	spracowałybyśmy, byśmy spracowały
	2^nd	spracowałbyś, byś spracował	spracowałabyś, byś spracowała	spracowałobyś, byś spracowało	spracowalibyście, byście spracowali	spracowałybyście, byście spracowały
	3^rd	spracowałby, by spracował	spracowałaby, by spracowała	spracowałoby, by spracowało	spracowaliby, by spracowali	spracowałyby, by spracowały
	impersonal	spracowano by
imperative	1^st	niech spracuję			spracujmy
	2^nd	spracuj			spracujcie
	3^rd	niech spracuje			niech spracują
passive adjectival participle		spracowany	spracowana	spracowane	spracowani	spracowane
anterior adverbial participle		spracowawszy
verbal noun		spracowanie

adjective