ubrudzić

Polish

Etymology

From u- +‎ brudzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: u‧bru‧dzić

Verb

ubrudzić pf

  1. (transitive) to soil, to make dirty
  2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation
Conjugation of ubrudzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubrudzić
future tense 1st ubrudzę ubrudzimy
2nd ubrudzisz ubrudzicie
3rd ubrudzi ubrudzą
impersonal ubrudzi się
past tense 1st ubrudziłem,
-(e)m ubrudził		 ubrudziłam,
-(e)m ubrudziła		 ubrudziłom,
-(e)m ubrudziło		 ubrudziliśmy,
-(e)śmy ubrudzili		 ubrudziłyśmy,
-(e)śmy ubrudziły
2nd ubrudziłeś,
-(e)ś ubrudził		 ubrudziłaś,
-(e)ś ubrudziła		 ubrudziłoś,
-(e)ś ubrudziło		 ubrudziliście,
-(e)ście ubrudzili		 ubrudziłyście,
-(e)ście ubrudziły
3rd ubrudził ubrudziła ubrudziło ubrudzili ubrudziły
impersonal ubrudzono
conditional 1st ubrudziłbym,
bym ubrudził		 ubrudziłabym,
bym ubrudziła		 ubrudziłobym,
bym ubrudziło		 ubrudzilibyśmy,
byśmy ubrudzili		 ubrudziłybyśmy,
byśmy ubrudziły
2nd ubrudziłbyś,
byś ubrudził		 ubrudziłabyś,
byś ubrudziła		 ubrudziłobyś,
byś ubrudziło		 ubrudzilibyście,
byście ubrudzili		 ubrudziłybyście,
byście ubrudziły
3rd ubrudziłby,
by ubrudził		 ubrudziłaby,
by ubrudziła		 ubrudziłoby,
by ubrudziło		 ubrudziliby,
by ubrudzili		 ubrudziłyby,
by ubrudziły
impersonal ubrudzono by
imperative 1st niech ubrudzę ubrudźmy
2nd ubrudź ubrudźcie
3rd niech ubrudzi niech ubrudzą
passive adjectival participle ubrudzony ubrudzona ubrudzone ubrudzeni ubrudzone
anterior adverbial participle ubrudziwszy
verbal noun ubrudzenie

Further reading
  • ubrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubrudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.