umrzeć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umrzeć, from Proto-Slavic *umerti. By surface analysis, u- +‎ mrzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.mʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -umʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: u‧mrzeć

Verb

umrzeć pf (imperfective umierać)

  1. (intransitive) to die (to stop living)

Conjugation
Conjugation of umrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umrzeć
future tense 1st umrę umrzemy
2nd umrzesz umrzecie
3rd umrze umrą
impersonal umrze się
past tense 1st umarłem,
-(e)m umarł		 umarłam,
-(e)m umarła		 umarłom,
-(e)m umarło		 umarliśmy,
-(e)śmy umarli		 umarłyśmy,
-(e)śmy umarły
2nd umarłeś,
-(e)ś umarł		 umarłaś,
-(e)ś umarła		 umarłoś,
-(e)ś umarło		 umarliście,
-(e)ście umarli		 umarłyście,
-(e)ście umarły
3rd umarł umarła umarło umarli umarły
impersonal umarto
conditional 1st umarłbym,
bym umarł		 umarłabym,
bym umarła		 umarłobym,
bym umarło		 umarlibyśmy,
byśmy umarli		 umarłybyśmy,
byśmy umarły
2nd umarłbyś,
byś umarł		 umarłabyś,
byś umarła		 umarłobyś,
byś umarło		 umarlibyście,
byście umarli		 umarłybyście,
byście umarły
3rd umarłby,
by umarł		 umarłaby,
by umarła		 umarłoby,
by umarło		 umarliby,
by umarli		 umarłyby,
by umarły
impersonal umarto by
imperative 1st niech umrę umrzyjmy
2nd umrzyj umrzyjcie
3rd niech umrze niech umrą
passive adjectival participle umarły umarła umarłe umarli umarłe
anterior adverbial participle umarłszy
verbal noun umarcie

See also

Further reading
  • umrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.