verrecken
German
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): [fɛɐ̯ˈʁɛkn̩]
- Hyphenation: ver‧re‧cken
Audio (file)
Verb
verrecken (weak, third-person singular present verreckt, past tense verreckte, past participle verreckt, auxiliary haben)
Conjugation
| infinitive | verrecken | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | verreckend | ||||
| past participle | verreckt | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich verrecke | wir verrecken | i | ich verrecke | wir verrecken |
| du verreckst | ihr verreckt | du verreckest | ihr verrecket | ||
| er verreckt | sie verrecken | er verrecke | sie verrecken | ||
| preterite | ich verreckte | wir verreckten | ii | ich verreckte1 | wir verreckten1 |
| du verrecktest | ihr verrecktet | du verrecktest1 | ihr verrecktet1 | ||
| er verreckte | sie verreckten | er verreckte1 | sie verreckten1 | ||
| imperative | verreck (du) verrecke (du) |
verreckt (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.