wykluć

See also: wykłuć

Polish

Etymology

From wy- + Proto-Slavic *kľujǫ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.klut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨklut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kluć

Verb

wykluć pf (imperfective wykluwać)

  1. (reflexive with się, of a bird) to hatch
    Synonyms: wyląc się, wylęgnąć się
  2. (reflexive with się) to hatch (of an idea)

Conjugation
Conjugation of wykluć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykluć
future tense 1st wykluję wyklujemy
2nd wyklujesz wyklujecie
3rd wykluje wyklują
impersonal wykluje się
past tense 1st wyklułem,
-(e)m wykluł		 wyklułam,
-(e)m wykluła		 wyklułom,
-(e)m wykluło		 wykluliśmy,
-(e)śmy wykluli		 wyklułyśmy,
-(e)śmy wykluły
2nd wyklułeś,
-(e)ś wykluł		 wyklułaś,
-(e)ś wykluła		 wyklułoś,
-(e)ś wykluło		 wykluliście,
-(e)ście wykluli		 wyklułyście,
-(e)ście wykluły
3rd wykluł wykluła wykluło wykluli wykluły
impersonal wykluto
conditional 1st wyklułbym,
bym wykluł		 wyklułabym,
bym wykluła		 wyklułobym,
bym wykluło		 wyklulibyśmy,
byśmy wykluli		 wyklułybyśmy,
byśmy wykluły
2nd wyklułbyś,
byś wykluł		 wyklułabyś,
byś wykluła		 wyklułobyś,
byś wykluło		 wyklulibyście,
byście wykluli		 wyklułybyście,
byście wykluły
3rd wyklułby,
by wykluł		 wyklułaby,
by wykluła		 wyklułoby,
by wykluło		 wykluliby,
by wykluli		 wyklułyby,
by wykluły
impersonal wykluto by
imperative 1st niech wykluję wyklujmy
2nd wykluj wyklujcie
3rd niech wykluje niech wyklują
anterior adverbial participle wykluwszy
verbal noun wyklucie

Further reading
  • wykluć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykluć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.