wymóc

Polish

Etymology

From wy- +‎ móc.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.mut͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmut͡s
  • Syllabification: wy‧móc

Verb

wymóc pf (imperfective wymagać)

  1. (transitive) to force from (by demanding or by persuasion)
    Wymogłem na moim szefie urlop. ― I forced the holiday leave from my boss.

Conjugation
Conjugation of wymóc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymóc
future tense 1st wymogę wymożemy
2nd wymożesz wymożecie
3rd wymoże wymogą
impersonal wymoże się
past tense 1st wymogłem,
-(e)m wymógł		 wymogłam,
-(e)m wymogła		 wymogłom,
-(e)m wymogło		 wymogliśmy,
-(e)śmy wymogli		 wymogłyśmy,
-(e)śmy wymogły
2nd wymogłeś,
-(e)ś wymógł		 wymogłaś,
-(e)ś wymogła		 wymogłoś,
-(e)ś wymogło		 wymogliście,
-(e)ście wymogli		 wymogłyście,
-(e)ście wymogły
3rd wymógł wymogła wymogło wymogli wymogły
impersonal wymożono
conditional 1st wymógłbym,
bym wymógł		 wymogłabym,
bym wymogła		 wymogłobym,
bym wymogło		 wymoglibyśmy,
byśmy wymogli		 wymogłybyśmy,
byśmy wymogły
2nd wymógłbyś,
byś wymógł		 wymogłabyś,
byś wymogła		 wymogłobyś,
byś wymogło		 wymoglibyście,
byście wymogli		 wymogłybyście,
byście wymogły
3rd wymógłby,
by wymógł		 wymogłaby,
by wymogła		 wymogłoby,
by wymogło		 wymogliby,
by wymogli		 wymogłyby,
by wymogły
impersonal wymożono by
imperative 1st niech wymogę wymóżmy
2nd wymóż wymóżcie
3rd niech wymoże niech wymogą
passive adjectival participle wymożony wymożona wymożone wymożeni wymożone
anterior adverbial participle wymógłszy
verbal noun wymożenie

Further reading
  • wymóc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.