zagrzmieć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zagrzmieć, from Proto-Slavic *zagrьměti. By surface analysis, za- +‎ grzmieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzaɡ.ʐmjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɡʐmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: zag‧rzmieć

Verb

zagrzmieć pf (imperfective grzmieć)

  1. (intransitive) to thunder, to roar

Conjugation
Conjugation of zagrzmieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagrzmieć
future tense 1st zagrzmię zagrzmimy
2nd zagrzmisz zagrzmicie
3rd zagrzmi zagrzmią
impersonal zagrzmi się
past tense 1st zagrzmiałem,
-(e)m zagrzmiał		 zagrzmiałam,
-(e)m zagrzmiała		 zagrzmiałom,
-(e)m zagrzmiało		 zagrzmieliśmy,
-(e)śmy zagrzmieli		 zagrzmiałyśmy,
-(e)śmy zagrzmiały
2nd zagrzmiałeś,
-(e)ś zagrzmiał		 zagrzmiałaś,
-(e)ś zagrzmiała		 zagrzmiałoś,
-(e)ś zagrzmiało		 zagrzmieliście,
-(e)ście zagrzmieli		 zagrzmiałyście,
-(e)ście zagrzmiały
3rd zagrzmiał zagrzmiała zagrzmiało zagrzmieli zagrzmiały
impersonal zagrzmiano
conditional 1st zagrzmiałbym,
bym zagrzmiał		 zagrzmiałabym,
bym zagrzmiała		 zagrzmiałobym,
bym zagrzmiało		 zagrzmielibyśmy,
byśmy zagrzmieli		 zagrzmiałybyśmy,
byśmy zagrzmiały
2nd zagrzmiałbyś,
byś zagrzmiał		 zagrzmiałabyś,
byś zagrzmiała		 zagrzmiałobyś,
byś zagrzmiało		 zagrzmielibyście,
byście zagrzmieli		 zagrzmiałybyście,
byście zagrzmiały
3rd zagrzmiałby,
by zagrzmiał		 zagrzmiałaby,
by zagrzmiała		 zagrzmiałoby,
by zagrzmiało		 zagrzmieliby,
by zagrzmieli		 zagrzmiałyby,
by zagrzmiały
impersonal zagrzmiano by
imperative 1st niech zagrzmię zagrzmijmy
2nd zagrzmij zagrzmijcie
3rd niech zagrzmi niech zagrzmią
anterior adverbial participle zagrzmiawszy
verbal noun zagrzmienie

Further reading
  • zagrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagrzmieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.