ஒற்றுமை
Tamil
Etymology
Inherited from Proto-Dravidian *o(n)ṯṯu-may, equivalent to ஒன்று (oṉṟu) + -மை (-mai). See also ஒருமை (orumai).
Pronunciation
- IPA(key): /ɔrːʊmɐɪ̯/, [ɔtrʊmɐɪ̯]
Declension
| ai-stem declension of ஒற்றுமை (oṟṟumai) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | ஒற்றுமை oṟṟumai |
ஒற்றுமைகள் oṟṟumaikaḷ |
| Vocative | ஒற்றுமையே oṟṟumaiyē |
ஒற்றுமைகளே oṟṟumaikaḷē |
| Accusative | ஒற்றுமையை oṟṟumaiyai |
ஒற்றுமைகளை oṟṟumaikaḷai |
| Dative | ஒற்றுமைக்கு oṟṟumaikku |
ஒற்றுமைகளுக்கு oṟṟumaikaḷukku |
| Genitive | ஒற்றுமையுடைய oṟṟumaiyuṭaiya |
ஒற்றுமைகளுடைய oṟṟumaikaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ஒற்றுமை oṟṟumai |
ஒற்றுமைகள் oṟṟumaikaḷ |
| Vocative | ஒற்றுமையே oṟṟumaiyē |
ஒற்றுமைகளே oṟṟumaikaḷē |
| Accusative | ஒற்றுமையை oṟṟumaiyai |
ஒற்றுமைகளை oṟṟumaikaḷai |
| Dative | ஒற்றுமைக்கு oṟṟumaikku |
ஒற்றுமைகளுக்கு oṟṟumaikaḷukku |
| Benefactive | ஒற்றுமைக்காக oṟṟumaikkāka |
ஒற்றுமைகளுக்காக oṟṟumaikaḷukkāka |
| Genitive 1 | ஒற்றுமையுடைய oṟṟumaiyuṭaiya |
ஒற்றுமைகளுடைய oṟṟumaikaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | ஒற்றுமையின் oṟṟumaiyiṉ |
ஒற்றுமைகளின் oṟṟumaikaḷiṉ |
| Locative 1 | ஒற்றுமையில் oṟṟumaiyil |
ஒற்றுமைகளில் oṟṟumaikaḷil |
| Locative 2 | ஒற்றுமையிடம் oṟṟumaiyiṭam |
ஒற்றுமைகளிடம் oṟṟumaikaḷiṭam |
| Sociative 1 | ஒற்றுமையோடு oṟṟumaiyōṭu |
ஒற்றுமைகளோடு oṟṟumaikaḷōṭu |
| Sociative 2 | ஒற்றுமையுடன் oṟṟumaiyuṭaṉ |
ஒற்றுமைகளுடன் oṟṟumaikaḷuṭaṉ |
| Instrumental | ஒற்றுமையால் oṟṟumaiyāl |
ஒற்றுமைகளால் oṟṟumaikaḷāl |
| Ablative | ஒற்றுமையிலிருந்து oṟṟumaiyiliruntu |
ஒற்றுமைகளிலிருந்து oṟṟumaikaḷiliruntu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.